Algemeen over Labyrinten & Doolhoven

Algemeen over Labyrinten & Doolhoven
– Geschiedenis & Gebruik

De mens is altijd gefascineerd geweest door labyrinten en doolhoven. Duizenden jaren lang is het labyrint symbool geweest van de levensstijl binnen de Europese cultuur, waarbij mensen altijd maar weer probeerden de oplossingen te doorgronden. In de Klassieke Oudheid werd door de mens naar de definitieve waarheid gezocht, gedurende de Middeleeuwen zocht men eeuwig heil, vandaag de dag zoeken we naar onze kern, ons eigen “ego”. Door de eeuwen heen heeft men geprobeerd hun doel te bereiken door een labyrint te doorlopen.

Bij het horen van het woord doolhof, denken de meeste mensen meteen aan een gecompliceerde hoeveelheid paden waar je hopeloos de weg kwijtraakt. Maar er zijn nog veel meer andere soorten doolhoven, waar je niet in verdwaalt.

Zoals duidelijk wordt in onze expositie, kunnen labyrinten en doolhoven enorm verschillen, op veel manieren gevormd worden en uit diverse materialen gebouwd worden.

Labyrinten en doolhoven zijn zijn in allerlei culturen en landen gevonden.

Het oudste type was een labyrint uit keien gelegd in het Bronzen Tijdperk.

Het tweede oudste type zijn de kerk-labyrinten, patronen in de met plavuizen gelegde vloeren gedurende de Middeleeuwen in de 13e eeuw. In Denemarken werd ditzelfde type labyrint als fresco’s in de 15e eeuw gemaakt.

Het derde type zijn de doolhoven die typisch bij kastelen en landgoederen in de tuinen aangelegd werden door middel van heggen in de 15e tot 17e eeuw. Tegenwoordig zijn er nog veel meer verschillende soorten, b.v. doolhoven waar je je aan bepaalde regels moet houden om de oplossing te vinden.

Wel of niet verdwalen

We maken onderscheid tussen twee verschillende soorten: Labyrint is unicursal (heeft maar één pad) en een doolhof is multicursal (heeft vele paden).

Labyrint (unicursal = een pad):

Het oudste labyrint-type. Er zijn twee duidelijk te onderscheiden verschillen in patronen: De ene is het door stenen lijnen Trojaborg-type en de andere is het Chartres-type. Veel plattegronden van labyrinten zijn op een van deze twee types gebaseerd. Ze hebben met elkaar gemeen dat als je het midden bereikt heb, ben je door alle paden gelopen. Er zijn geen doodlopende paden. Je wordt vanzelf de hele weg naar binnen en weer naar buiten geleid. Het is een harmonieus systeem – in feite één lang doorlopend pad.

Doolhof (multicursal = vele paden):

Precies tegenovergesteld zijn de verschillende doolhoven, zoals b.v. de heggen doolhoven, waar je gemakkelijk in verdwaalt vanwege de vele doodlopende paden. Er zijn de hele tijd verschillende keuzemogelijkheden. Je bent gedwongen te beslissen wat nu te doen: Welke weg is de juiste, om bij m’n doel uit te komen?

Op Labyrinthia zijn zowel moderne (vele paden/multilcursal) doolhoven en historische (een pad/unicursal) labyrinten te vinden.

Dus ga op ontdekkingsreis en laat je verbazen over de labyrinten en alles er om heen, want zoals bij de beste spelletjes is het concept heel eenvoudig.